Τρεις στοές
Οι στοές αποτελούν μέρος των παλαιών ορυχείων αντιμονίου. Η πυκνή βλάστηση και τα δέντρα που έχουν αναπτυχθεί γύρω από την είσοδο, δημιουργούν έναν φυσικό πέπλο που καλύπτει την περιοχή. Το μέρος είναι σκιερό και σε αρκετά σημεία σκοτεινό. Σήμερα τα ορυχεία βρίσκονται σε πλήρη εγκατάλειψη.
Όταν τα ορυχεία βρίσκονταν σε λειτουργία οι στοές ενός ορυχείου λειτουργούσαν ως υπόγειοι χώροι για την εξόρυξη και τη μεταφορά των ορυκτών. Η διαδικασία αυτή ήταν πολύπλοκη και εξαρτιόταν από τον τύπο του ορυχείου και τη φύση των εκμεταλλεύσιμων ορυκτών. Η διαδικασία ξεκινούσε με την εξερεύνηση της γης για τον εντοπισμό δυνητικών κοιτασμάτων ορυκτών. Μελετούνταν γεωλογικοί χάρτες και δείγματα για να προσδιοριστεί η πιθανή τοποθεσία τους. Έπειτα, αφού εντοπιζόταν το ορυκτό, κατασκευαζόταν μια είσοδος στον υπόγειο χώρο. Αυτή μπορεί να ήταν σχισμή, ή άλλος τύπος εισόδου, ανάλογα με τη γεωλογία και τις απαιτήσεις της εξόρυξης.
Αντίστοιχα είσοδοι είναι και τα ανοίγματα στον βράχο που οδηγούν στις στοές της διαδρομής μας. Κατά τη διάρκεια της εξόρυξης, χρησιμοποιούνταν εργαλεία, όπως τρυπάνια, εκσκαφείς, και εκρηκτικά για την απομάκρυνση του ορυκτού από το έδαφος. Οι εργαζόμενοι μετέφεραν το ορυκτό από τον υπόγειο χώρο στην επιφάνεια, συνήθως με τη χρήση μηχανημάτων μεταφοράς, όπως συρόμενες μπάνιες ή χειροκίνητους ανελκυστήρες. Στην επιφάνεια, ο ορυκτός πλούτος υποβαλλόταν σε επεξεργασία για τον διαχωρισμό του από άχρηστα υλικά και την περαιτέρω επεξεργασία του. Αυτά τα στάδια επαναλαμβάνονται κατά τη διάρκεια της εξόρυξης και μπορεί να εμπλακούν διάφορες τεχνικές και τεχνολογίες ανάλογα με τον τύπο του ορυκτού και τις συνθήκες του χώρου.
Σήμερα η εικόνα των στοών δημιουργεί έντονη την αίσθηση της εγκατάλειψης, ωστόσο αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της βιομηχανικής αρχαιολογίας της Χίου.