Σε αρκετά σημεία όμως, στέκονται ακόμα πυκνές συστάδες με τα αγέρωχα και υπερήφανα πεύκα, αναζωογονώντας επισκέπτες και κατοίκους. Για να μπει κάποιος λίγο πιο βαθιά στην καρδιά των ρετσινάδικων, έχει δύο επιλογές. Αρχικά υπάρχει η νότια διαδρομή. Η διαδρομή αυτή βυθίζεται σε ένα εξαιρετικά πυκνό δάσος με μεγάλα ευθύκορμα πεύκα. Η πορεία αυτή καταλήγει σε μια πολύ μεγάλη στάνη. Εκεί ο επισκέπτης θα αντικρίσει ένα κυκλικό πέτρινο μαντρί.
Η ακριβώς αντίθετη διαδρομή ανεβαίνει βόρεια στα υπέροχα δασικά τοπία της Μικρόλιμνης. Στην πορεία αυτή τα κατάφυτα σημεία εναλλάσσονται με άνυδρες πλαγιές γεμάτες πέτρες. Το πράσινο των δέντρων σε εναλλαγή με τους πέτρινους σχηματισμούς, δημιουργεί ένα ενδιαφέρον αισθητικά τοπίο. Αφού ο επισκέπτης προχωρήσει αρκετά  στο Πελιναίο όρος, κάτω από την κορφή Πλάκες, στρίβει νότια και κατηφορίζει μέσα στα πεύκα. Κατηφορίζοντας διασχίζει μικρά οροπέδια.
Ο χωματόδρομος που διασχίζει τα Ρετσινάδικα και σκαρφαλώνει βόρεια στα υπέροχα τοπία της Μικρολίμνης καταλήγει στην περιοχή Φαρδύ πηγάδι, η οποία λέγεται έτσι γιατί εδώ υπήρχε από την Αρχαιότητα
ένα πηγάδι και κοντά σε αυτό και ένας οικισμός. Σύμφωνα με τους λαϊκούς μύθους, κατά την περίοδο που ήταν οι Γενουάτες στην Χίο το Φαρδύ Πηγάδι ανήκε σε έναν άρχοντα. Αυτός ο άρχοντας σε κάποια μάχη τραυματίστηκε σοβαρά, αφού ένας εχθρός του έκοψε το ανώτερο μέρος του κρανίου του. Ο τραυματισμένος βασιλιάς τοποθέτησε στο κρανίο του ένα κέρινο κάλυμμα και επιβίωσε. Αλλά δεν ήταν δυνατόν να κυκλοφορεί κατά την διάρκεια της ημέρας, καθώς οι αχτίνες του ηλίου θα έλιωναν το κέρινο κέλυφος. Για τον λόγο αυτόν ονομάστηκε ο Ανήλιος βασιλιάς.
Στα οροπέδια αυτά υπάρχουν παλιά χωράφια και εγκαταλελειμμένες μάντρες. Κάποιες στέκονται ακόμα, μαρτυρώντας σύγχρονη χρήση. Σωροί από πέτρες και ξερολιθιές εμφανίζονται κατά τόπους ανάμεσα στις συστάδες με τα πεύκα. Προέρχονται από παλαιότερες κατασκευές, πιθανώς και από τους μύλους της περιοχής, μαρτυρώντας ίχνη ανθηρής αγροτικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας περασμένης εποχής.