Ο ποταμός Μαλαγκιώτης, εκβάλλοντας από το Πελιναίο όρος, διασχίζει μία εύφορη κοιλάδα με πλούσια βλάστηση και καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Παλαιότερα τα κτήματα αυτά ήταν καλλιεργημένα, κυρίως με ελαιόδεντρα. Σήμερα τα περισσότερα δέντρα είναι εγκαταλελειμμένα,     αλλά συνεχίζουν να συνθέτουν ένα εντυπωσιακό τοπίο με πολλές εναλλαγές. Οι πράσινες αποχρώσεις των δέντρων σε συνδυασμό με την υπόλοιπη πλούσια χλωρίδα και τους γκρι τόνους της πέτρας, προσελκύουν το βλέμμα του περιηγητή. Μέσα σε αυτό το καταπράσινο τοπίο, η διαδρομή προς την Παναγία των Νερόμυλων, είναι διάσπαρτη με ερείπια νερόμυλων.
Διασχίζοντας το μονοπάτι βρίσκουμε έναν από τους δύο σωζόμενους νερόμυλους της οικογένειας Καγιάντα. Ευδιάκριτα είναι τα ερείπια των κυρίων χώρων του νερόμυλου αλλά κι άλλων βοηθητικών κτισμάτων. Τα κτηριακά αυτά κατάλοιπα χρησίμευαν πιθανώς ως βοηθητικές αποθήκες για εργαλεία και χώρους αποθήκευσης σιτηρών. Παλαιότερα διακρινόταν χαραγμένες χρονολογίες επάνω σε πέτρες των αρχών του 20ου αιώνα. Τα επιγραφικά τεκμήρια ήταν αδιάψευστοι μάρτυρες μίας ακμάζουσας γεωργικής κοινωνίας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.