Στο όρος Πελιναίο, σε 300 μέτρα υψόμετρο βρίσκεται η μονή του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, γνωστή ως Μονή Μουνδών. Κατά την παράδοση, το μοναστήρι πρωτοκτίστηκε στη θέση Μουντά, περιοχή κοντά στην κωμόπολη Βολισσό. Οι μοναχοί όμως, προτιμώντας ερημική ζωή, επέλεξαν την σημερινή απόμερη περιοχή.
Για την περίοδο ίδρυσης της μονής δεν υπάρχουν στοιχεία.  Μοναδική πηγή πληροφόρησης είναι τα Σιγίλια του Πατριάρχη Ιερέμιου Β’, το 1574, όταν η μονή ανακαινίστηκε από τον Ιερομόναχο Ιάκωβο Λαγκαδιώτη. Ωστόσο, εκεί φυλάσσονταν, σύμφωνα με μαρτυρία Ρώσου Αθωνίτη μοναχού, αρχειακά τεκμήρια του 1462 με τη διαθήκη της αγίας Ματρώνας της Χιοπολίτιδας, στοιχείο που, ίσως, μαρτυρεί το προγενέστερο χτίσιμο της Μονής. Σ’ αυτήν εγκαταστάθηκαν και μόνασαν επιφανείς Χιώτες, που ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα για την αγιογράφησή της, όπως ο Ιωάννης Αργέντης (που μετονομάστηκε σε Ιάκωβο- μετέπειτα ηγούμενος της μονής). Δυστυχώς, οι παλαιότερες  φάσεις αγιογράφησης καταστράφηκαν στον καταστροφικό σεισμό του 1881. Οι τοιχογραφίες που διατηρούνται μέχρι σήμερα έγιναν από ανώνυμο ζωγράφο το 1849, όπως μαρτυρεί η επιγραφή εσωτερικά του ναού στο υπέρθυρο της κύριας εισόδου. Το πλούσιο εικονογραφικό πρόγραμμα περιλαμβάνει σκηνές από το Δωδεκάορτο, γεγονότα από τον Δημόσιο Βίο του Χριστού, σκηνές των Παθών, σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη, θέματα από τον μοναστικό βίο και μορφές αγίων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παράσταση στο κατώτερο τμήμα του νότιου τοίχου, που φέρει την συνοδευτική επιγραφή «Ο βίος του αληθούς μοναχού». Ο σταυρωμένος μοναχός πλαισιώνεται από την απεικόνιση του Άδη στα αριστερά και σε δυο διαφορετικά επίπεδα από τον κόσμο και το Θάνατο. Η όλη σύνθεση διακατέχεται από έντονο λαϊκό ύφος.