Σε απόσταση περίπου 300 (τριακοσίων) μέτρων από τον νερόμυλο του Καγιάντα, διακρίνεται μία κυκλική πέτρινη κατασκευή. Το πέτρινο τοιχίο, μία πέτρινη χαμηλή μάντρα, ορίζει έναν χώρο κυκλικού σχήματος. Πρόκειται για ένα αλώνι. Τα αλώνια ήταν δύο ειδών, τα πετράλωνα και τα χωματένια. Τα πετράλωνα ήταν στρωμένα με πέτρα. Επειδή τα περισσότερα χωράφια είχαν επικλινή θέση, χρειαζόταν να υποστηριχτούν με μια μάντρα κυρίως προς την πλευρά της κατηφόρας. Τα χωματένια αλώνια ήταν πρόχειρα και φτωχικά. Τα έφτιαχναν σε σκληρό και στέρεο τόπο και το αλώνισμα γινόταν πάνω στο χώμα, όπως εδώ στην περίπτωση του αλωνιού που συναντήσαμε. Με τη γενίκευση των αλωνιστικών μηχανών ο παραδοσιακός αλωνισμός εγκαταλείφτηκε από τους γεωργούς. Μαζί με την εξέλιξη της τεχνολογίας εγκαταλείφθηκαν και έπεσαν σε παρακμή οι περιοχές αυτές. Ωστόσο κατά την διαδρομή αυτή οι επισκέπτες, εκτός της επαφής με την φύση, έχουν την δυνατότητα να δουν από κοντά εγκαταστάσεις αγροτικών εργασιών των προηγούμενων αιώνων.